Tu Miejsce Na Labirynt

16.05.2017 23:00

CZARNA ŚMIERĆ ZWIASTUJE APOKALIPSĘ

Lata 70. XX wieku -- bez wątpienia najbardziej ekscytujące w dziejach światowego rocka. Czy zatem można dziwić się, że dzisiaj jeszcze tak wiele zespołów nawiązuje w swojej twórczości do tamtej epoki? Że szuka inspiracji w ówczesnych psychodelii, progresie, folku? Sto siedemnasty „Labirynt" uświetnią fragmenty trzech gorących (majowych) nowości, w których -- czasami w większym, czasami w mniejszym stopniu -- pobrzmiewają echa muzyki sprzed ponad czterech dekad.

Kogo usłyszycie?

• Norweską formację -- rodem z Oslo -- która w niezwykle wyrafinowany sposób łączy wpływy progresywnego hard rocka z folkiem. Której utwory melodyjnością -- jak również dzięki nawiązaniom do muzyki dawnej -- równać mogą się z najlepszymi dokonaniami Jethro Tull. Na swych dotychczasowych płytach nie stronili od elementów komicznych, tym razem są śmiertelnie poważni.

• Szwedzką „orkiestrę", która po czterech latach funkcjonowania dorobiła się debiutanckiego albumu. Jeśli ktoś z radością przyjmuje mieszankę progresywnego folku z doom metalem -- będzie, jak sądzę, urzeczony ich twórczością.

• Włoski kwartet, który gra i wygląda tak, że można by ich kapsułą czasu wysłać w lata 70. i nikt nie zauważyłby, że pochodzą z zupełnie innej epoki. Właśnie wydali swoją trzecią płytę długogrającą. Uwagę -- poza muzyką -- przykuwa też nadzwyczajnej urody wokalistka.

Program audycji:

1. Tusmørke, „I Feel Like Midnight (I Dream I'm Awake)", „Hinsides" (2017)

2. Apocalypse Orchestra, „The Garden of Earthly Delights", „The End is Nigh" (2017)

3. Apocalypse Orchestra, „Exhale", „The End is Nigh" (2017)

4. Tusmørke, „Sankt Sebastians Alter", „Hinsides" (2017)

5. Electric Swan, „Sin's a Good Man's Brother", „Windblown" (2017)

6. Electric Swan, „Here is Nowhere", „Windblown" (2017)